تراشکاری

تراشکاری (Turning)

عبارت است از شکل‌دهی فلزات به روش براده‌برداری با استفاده از ماشین تراشکاری.

در این روش از شکل‌دهی فلزات، که فلز عمدتاً به شکل استوانه‌ است (اشکال دیگر فلز نیز قابل استفاده می باشد)، با قدرت و سرعت معین به چرخش درآمده و با حرکت تیغچه‌های تراشکاری بر روی آن، عمل براده‌برداری با عمق و سرعت مشخص انجام می‌شود.

معمولاً اصطلاح تراشکاری برای توضیح تولید سطح خارجی با عمل تراش به کار برده می‌شود، در حالی که برای تولید سطوح داخلی از واژه بورینگ استفاده می‌شود؛ به همین دلیل، واژه «تراشکاری و بورینگ» برای خانواده بزرگ‌تری از فرایندها به نام تراشیدن استفاده می‌شود.

محور حرکت قطعه می‌تواند خط صاف باشد یا در راستای مجموعه‌ای از منحنی‌ها و زوایه ها باشد.

تراشکاری می‌تواند به صورت دستی با دستگاه تراش سنتی باشد که نیازمند نظارت دایمی اپراتور است، یا با استفاده از دستگاه تراش اتومات انجام می شود.

امروزه رایج‌ترین دستگاه اتومات CNC (کنترل عددی) است.

فرایندهای تراشکاری

روتراشی

روتراشی از ابتدایی‌ترین فرایندهای ماشین‌کاری می‌باشد که بخش مورد تراشکاری، میچرخد درحالیکه ابزار برشی تک‌نقطه موازی با محور چرخش حرکت میکند. تراشکاری می‌تواند روی سطح داخلی یا خارجی اجسم انجام شود.

قطعه مورد تراشکاری عموماً قطعه‌کاری میباشد که تحت عملیات‌های ریخته‌گری، آهنگری، اکستروژن تولید شده‌ است.

تراشکاری مخروطی

•  به واسطه compound slide
•  ضمیمه تراشکاری مخروطی
• استفاده از یک ضمیمه کپی هیدرولیکی
• توسط دستگاه CNC ناال. این روش بیشتر برای تراشکارهای آماتور به کار می‌رود.

پیشانی تراشی

یک ابزار تراش تک نقطه ای که با حرکت در شعاع قطعه کار، در پیشانی قطعه کار، تراش میدهد تا سطح بیرونی آنرا صاف کند.

عمق پیشانی تراشی معمولاً کم است و با یک گام تراش ابزار به پایان میرسد. پیشانی قطعه به قسمت ابتدایی یا انتهایی آن گفته میشود.

شیار تراشی

دراین فرایند قلم شیار تراش در امتداد شعاع قطعه به آرامی داخل آن نفوذ میکند و شیاری برابر با پهنای قلم روی سطح خارجی قطعه استوانه ای ایجاد میکند.

آج زنی

به فرایند ایجاد شیارهای منظم و با شکل های مختلف در طول قطعه آج زنی گفته می شود.

پیچ تراشی

پیچ تراشی با استفاده از ماشین تراشکاری از رنده‌های پیچ بری استفاده می‌شود. رنده‌های پیچ بری جزوی از رنده‌های فرم بوده و لازم میباشد که فرم لبه برنده آن‌ با فرم شیار دندانه پیچ تطابق داشته باشد.

با استفاده از ابزارهای مخصوص و استفاده از میله هادی و استفاده از روش‌ گرداندن قطعه یا استفاده از ساعت پیچ تراشی؛ پیچ تراشیده میشود.

بُرقو کاری

یک برقو به صورت محوری از انتهای قطعه کار وارد میشود و سوراخ ایجاد شده را با توجه به قطر ابزار تراش بزرگ میکند.

برقو کاری حجم کمی از قطعه کار را تراش میدهد و به طور معمول پس از سوراخ زنی برای ایجاد سوارخی با ابعاد دقیق و سطح خارجی نرم‌تر استفاده میشود.

عملیات بورینگ

(یعنی افزایش قطر یک سوراخ از پیش ایجاد شده)

ابزار بورینگ به صورت محوری وارد قطعه کار میشود و در طول محور سوراخ ایجاد شده را تراش میدهد.

ابزار تراش بورینگ تک نقطه ای است و می‌شود با استفاده از سر قابل تنظیم ابزار تراش، قطر سوراخ ایجاد شده را تغییر داد.

بورینگ به طور معمول پس از سوراخ زنی به دلیل بزرگ کردن بخشی از سوراخ یا رسیدن به ابعاد دقیق تر استفاده می‌شود.

قلاویز زنی

قلاویز از انتها به صورت محوری وارد قطعه کار میشود و رزوه‌هایی داخل سوارخ ایجاد شده را تراش میدهد. قلاویز مورد نیاز به‌طور معمول با مته ای که سوراخ را ایجاد کرده هم قطر میباشد.